به گزارش خبرنگار مهر، در ابتدای این نشست طوسی با اشاره به فیلم "قیصر" به عنوان اولین فیلمی که موقعیت شهری را به عنوان محور اصلی نشان می دهد، گفت: "در آثار کیمیایی شخصیت ها همواره حضور معترضانه خود را به جامعه شهری تحمیل می کنند و نقشی منفعل در جغرافیای خود ندارند. آثار این کارگردان نیز اغلب با موقعیت شهری شروع می شود، به طوری که باید بپذیریم سنگ بنای سینمای معترض خیابانی با "رضا موتوری" آغاز می شود."
کیمیایی هم در ادامه در این ارتباط توضیح داد: "من معتقدم تمام هنرها مستقیم یا غیرمستقیم انعکاسی از واقعیت هستند و آنچه فلسفه سفارش می دهد درخور مناسبات اجتماعی نیست. معماری و زبان سازی خیلی به یکدیگر نزدیک هستند. اگر می بینیم بعضی جملات و ضرب المثل ها با سینما ماندگار شدند به دلیل همان زبان سازی است. من در شمارشی که در برخی آثارم انجام دادم، متوجه شدم 40 ساختمان تهران که دیگر وجود خارجی ندارند در فیلم های من دیده شده است."
این کارگردان سینما در اربتاط با نقش کاراکترها در آثار شهری گفت: "سینما وقتی آدم روزگار خود را می سازد باید در شهر خود و با زبان خود زندگی کند تا بتواند نمود بهتری را از جامعه شهری همان دوران به تصویر بکشد. شخصیت ها در "گوزن ها" و "قیصر" با اطراف خودشان زندگی کردند و من معتقدم نشان دادن شهر فقط محدود به نمایش خیابان و خودرو نیست."
وی در ادامه افزود: "سینماگر باید به معماری زبان خود توجه داشته باشد، چرا که هر شهری تفکرات و لهجه زیستی خود را دارد. مثلاً لهجه تهران دهه 40 با دهه 60 متفاوت است و این موضوع باید در ساخت آثار مورد توجه قرار گیرد. با سینما می شود وارد معماری شد، ولی با بحث معماری می توان وارد مسائل جامعه شناختی شده و التهاب جامعه در دوره های مختلف را مورد بررسی قرار داد."
وی در پاسخ به سئوالی مبنی بر اینکه آیا رئالیسم اجتماعی که او در آثار جدیدش در خدمت سینمای شهری به کار می برد، می تواند جذابیتی را انتقال دهد گفت: "کاراکترهای سینمای من از درون جامعه هستند، آنها آدم های پیاده رو و بیرون از خانه اند، اگر قرار است گفتگو کنند و با خودشان قرار بگذارند در همین کوچه ها و خیابان ها قرار می گذارند."
کیمیایی درباره وضعیت شخصیت ها در شرایط فعلی سینمای خود گفت: "وقتی تهران سه میلیونی حالا 20 میلیون جمعیت با حاشیه مهارنشدنی دارد، دیگر فیلم "قیصر" در این فضا جایی برای ابراز وجود ندارد. آدم های امروز کمتر با جامعه سر و کار دارند اما جامعه را می سازند."
وی درباره نقش سینما در مسئله عدالت اجتماعی افزود: "موضوع مهمی که هنرها با خودشان می آورند، موضوع نقد است و نقد اجتماعی در این میان جایگاه مهمی دارد. از آنجا که پرداختن به واقعیت هزینه دارد، این نوع نقد هم هزینه خاص خود را دارد. از یک اثر منفعل یک نقد منفعل زاده می شود."
کیمیایی با طرح پیشنهادی به شهرداری در پایان گفت: "نسل هنرمندان سینما در حال عوض شدن است و نسل های گذشته سینما در حال حاضر حقوق و بیمه خاصی ندارند. بهتر است شهرداری با تأسیس مؤسسه ای شرایط بغرنج این هنرمندان و خانواده های آنها را تأمین کند." در ادامه این نشست، کیمیایی به پرسش های علاقمندان پاسخ داد.
نظر شما